De Geschiedenis van de Siberische kat
De Siberische kat en de colour variant de Neva Masquerade is al een heel oud ras. De Siberische kat word ook wel de Siberische boskat genoemd. Maar dat is hij dus niet, zie de rasstandaard van b.v Tica of de WCF het ras komt in geheel Rusland voor, dus niet zoals de naam zegt enkel in Siberiè.
Het is een ras wat al heel lang bekend is bij de Russische bevolking. Men beweerd dat deze Siberische katten in de 18e eeuw een rattenplaag in Sint Peterburg zouden hebben verjaagd.
De Russen zouden in die tijd wilde Siberische katten voor de toenmalige tjaar Peter naar deze stad te hebben gebracht om ze de ratten te verdelgen.
Als je naar de Russen luisterd hoor je dat dit ras al eeuwen oud is. Pal na de tweede wereldoorlog werd er een naam aan de toen veel voorkomende kat gegeven. Zo werde de Siberische kat geboren.
De Siberische Kat is pas sinds de Perestroika een ras met stamboom. De eerste standaards werden rond 1989 geschreven, herschreven en door verenigingen geaccepteerd. Voordien was het voor de mensen in Rusland door het communistische regime bijna onmogelijk om raskatten te fokken en men had ook niet in de gaten dat hun halflangharige huiskat een eigen, apart ras zou kunnen zijn. Doordat er vrijheid kwam, konden mensen hun interesse in rasdieren uiten en ontstonden er in de jaren ’80 van de vorige eeuw in rap tempo honden- enkattenverenigingen , die shows organiseerden en over de grenzen naar andere rassen konden kijken. Zo ontstond het idee dat hun eigen halflangharige kat misschien een Maine Coon zou kunnen zijn, of een Noorse Boskat. Contact met keurmeesters uit Europa en van verder weg, leerde echter dat beide boskatrassen
andere kenmerken hadden dan hun eigen kat en ze met een apart ras van doen hadden. Een passende naam werd gevonden en overal in de grote steden werden fokprogramma’s opgezet. Katten van dit type komen echter al eeuwen voor in noordelijk Rusland en ze werden hoog gewaardeerd om hun jachtkunst. Er zijn allerlei sprookjesachtige verhalen over deze katten, die bij de monniken over de balken in de hoge vertrekken liepen, op de uitkijk naar vijanden, over katten die het boerenerf bewaakten tegen indringers… Er bestaat een ets van een
colourpoint kat van het Siberische type van een paar eeuwen oud. In de 18e eeuw werd St. Petersburg bedreigd door een rattenplaag. De toenmalige tsaar Peter nam een verstandig besluit: hij liet sterke katten naar zijn stad
brengen, die de ratten moesten verdelgen. Dit deden ze uitstekend. In de Tweede Wereldoorlog moest deze zelfde stad door een beleg van 900 dagen. Er was geen dier meer in de stad in leven, behalve ratten en muizen en opnieuw bedreigde ongedierte de stad. De mensen gingen in de wijde omgeving katten zoeken en
brachten ze naar St. Petersburg. Dit is het begin geweest van de Siberische Kat in die stad. Katten van dit zelfde type leven in heel Noord-Rusland. Het zijn overlevingkunstenaars uit moeilijke tijden en dat zie je aan ze af. Omdat
Rusland erg groot is en in elke stad een soort mini-milieu bestaat, kan het gebeuren dat je onderlinge verschillen ziet tussen Siberische Katten uit de verschillende steden. Ze mogen allemaal als Siberische Katten worden geshowd en gefokt. Het is een jong ras en het type is nog niet “uitgekristalliseerd” zoals
bij bijvoorbeeld de Pers, de Britse Korthaar of de Siamees.
Het is een ras wat al heel lang bekend is bij de Russische bevolking. Men beweerd dat deze Siberische katten in de 18e eeuw een rattenplaag in Sint Peterburg zouden hebben verjaagd.
De Russen zouden in die tijd wilde Siberische katten voor de toenmalige tjaar Peter naar deze stad te hebben gebracht om ze de ratten te verdelgen.
Als je naar de Russen luisterd hoor je dat dit ras al eeuwen oud is. Pal na de tweede wereldoorlog werd er een naam aan de toen veel voorkomende kat gegeven. Zo werde de Siberische kat geboren.
De Siberische Kat is pas sinds de Perestroika een ras met stamboom. De eerste standaards werden rond 1989 geschreven, herschreven en door verenigingen geaccepteerd. Voordien was het voor de mensen in Rusland door het communistische regime bijna onmogelijk om raskatten te fokken en men had ook niet in de gaten dat hun halflangharige huiskat een eigen, apart ras zou kunnen zijn. Doordat er vrijheid kwam, konden mensen hun interesse in rasdieren uiten en ontstonden er in de jaren ’80 van de vorige eeuw in rap tempo honden- enkattenverenigingen , die shows organiseerden en over de grenzen naar andere rassen konden kijken. Zo ontstond het idee dat hun eigen halflangharige kat misschien een Maine Coon zou kunnen zijn, of een Noorse Boskat. Contact met keurmeesters uit Europa en van verder weg, leerde echter dat beide boskatrassen
andere kenmerken hadden dan hun eigen kat en ze met een apart ras van doen hadden. Een passende naam werd gevonden en overal in de grote steden werden fokprogramma’s opgezet. Katten van dit type komen echter al eeuwen voor in noordelijk Rusland en ze werden hoog gewaardeerd om hun jachtkunst. Er zijn allerlei sprookjesachtige verhalen over deze katten, die bij de monniken over de balken in de hoge vertrekken liepen, op de uitkijk naar vijanden, over katten die het boerenerf bewaakten tegen indringers… Er bestaat een ets van een
colourpoint kat van het Siberische type van een paar eeuwen oud. In de 18e eeuw werd St. Petersburg bedreigd door een rattenplaag. De toenmalige tsaar Peter nam een verstandig besluit: hij liet sterke katten naar zijn stad
brengen, die de ratten moesten verdelgen. Dit deden ze uitstekend. In de Tweede Wereldoorlog moest deze zelfde stad door een beleg van 900 dagen. Er was geen dier meer in de stad in leven, behalve ratten en muizen en opnieuw bedreigde ongedierte de stad. De mensen gingen in de wijde omgeving katten zoeken en
brachten ze naar St. Petersburg. Dit is het begin geweest van de Siberische Kat in die stad. Katten van dit zelfde type leven in heel Noord-Rusland. Het zijn overlevingkunstenaars uit moeilijke tijden en dat zie je aan ze af. Omdat
Rusland erg groot is en in elke stad een soort mini-milieu bestaat, kan het gebeuren dat je onderlinge verschillen ziet tussen Siberische Katten uit de verschillende steden. Ze mogen allemaal als Siberische Katten worden geshowd en gefokt. Het is een jong ras en het type is nog niet “uitgekristalliseerd” zoals
bij bijvoorbeeld de Pers, de Britse Korthaar of de Siamees.